donderdag 30 augustus 2007

Kutztown















Je kan de USA zien als een land zo groot als heel Europa: van Spanje tot en met Rusland.
Ik zit dus in Kutztown in de staat Pennsylvania, aan de East Coast. Kutztown is een amish gemeenschap waar amish leven: zwaargelovige mensen die geen elektriciteit gebruiken en zich nog met paard en wagen voortbewegen. Kutztown is een dorpje met maar 5000 inwoners, waar in de studiemaanden (september - juni) nog eens 5000 studenten bijkomen, wat dus een totaal van 10.000 inwoners maakt. Zelfs in dit gehucht is er veel beveiliging. Overal (vooral 's avonds) loopt Security rond.
Kutztown bestaat eigenlijk maar uit 1 grote straat (Main street) met wat eettenten en voor de rest uit de Kutztown University Campus en wat afgelegen Amish boerderijen.
Kutztown ligt dicht bij Philadelphia (3 uur rijden), New York (3 uur rijden), Washington D.C. (6 uur rijden) en Toronto in Canada (10 uur rijden). Waarschijnlijk gaan we dit weekend een dagje naar Philadelphia.

woensdag 29 augustus 2007

Casino night

Kutztown University organiseert heel veel evenementen voor de studenten.
Laatst was er een grote tent buiten op t grasveld met grote speakers waar ze alleen maar harde hiphop muziek draaiden. Er was een danswedstrijd en ik ging kijken. Ik stond midden tussen 40 negers (nigger is een verboden woord hier. als je nigger tegen een zwart iemand zegt krijg je een 'punch in the face'). Ik heb niet meegedaan want t waren voornamelijk dikke meiden die gingen dansen. Het was wel grappig om te zien.

Gisteravond organiseerde de school een casino night: je hoefde maar je schoolpas te laten zien en je kreeg nepgeld. Met dat nepgeld kon je Texas Hold-em poker, blackjack, roulette en 3-card poker spelen. Wie aan het eind van de avond het meeste geld had, kon prijzen winnen.
De prijzen waren onder andere een Canon printer, een ipod, een playstation 2, DVD spelers en wat kleinere prijzen.
Aan het eind van de avond hadden we met een aantal jongens al ons geld bij elkaar gedaan, om meer kans te maken op de prijzen. Maar dit deed iedereen, dus het ging maar om een aantal groepen. Chen (een chinese jongen die ook in Nederland studeert, maar we kennen hem nog maar een paar dagen) hield al ons geld vast.
We wilden gaan voor de playstation 2.
De grootste groepen hadden zojuist hun geld gebruikt om de ipod en de printer te winnen.
Dus de mevrouw met de microfoon zegt: anyone 50.000$ for the playstation 2?
Dus toen hoorde je mensen schreeuwen van.. 60.000$, 90.000$, 100.000$. Een groep grote rugbyjongens riep iets van 120.000$.
Chen (een heel dunne chinese jongen) riep toen van: 300.000$!
Je had al die grote rugbyjongens moeten zien: ze draaiden zich om en zeiden van what the fuck
toen ging Chen naar voren om zn geld te laten tellen.
Het klopte en Chen won de playstation 2.
Omdat we allemaal geld hadden bijgedragen is de prijs van ons allemaal.
Chen gaat daarom de playstation 2 verkopen op Ebay (vraagprijs ong. 100$) en het geld verdelen onder een groepje van 4 jongens, waaronder ik.

Chen had dit wel verdiend, want hij heeft 8 dagen moeten wachten op zijn koffers door een fout van British Airways. Hij had de hele week dezelfde kleren aan en kreeg toen eindelijk na 8 dagen zijn koffers. Hij heeft financiele compensatie gevraagd maar British Airways wil dat niet geven.
Dit moet hij zelf allemaal regelen, maar hij heeft nu ook eens geluk gehad door een prijs te winnen.

vrijdag 24 augustus 2007

Het begin van de reis

Dit is het verhaal van 3 studenten die tijdelijk in de USA gaan studeren.

Dinsdag 21 augustus 2007, dag van vertrek. We vertrekken vanaf Schiphol voor een vliegreis naar Philadelphia van 8,5 uur. We werden op Schiphol nog 20x extra gecontroleerd en iedereen werd zelfs ondervraagd door beveiligingsbeambten; hij stelde vragen als: heeft iemand aan je bagage gezeten zodat hij er een bom van heeft kunnen maken?
Maargoed, tijdens de vliegreis hebben we vooral geslapen want iedereen was erg moe. Het is in Amerika 6 uur eerder dan in Nederland dus dat was wel even wennen. Het weer hier is hetzelfde als in Nederland: droog, bewolkt en ongeveer dezelfde temperatuur.
Op Philadelphia werden we ook 10x gecontroleerd en moesten we nog tig formulieren invullen voordat we door de poortjes mochten lopen. We haalden onze bagage op, en moesten overstappen op een vliegtuig naar Allentown. Na ruim 4 uur lang wachten kregen we het bericht dat de vlucht 2 uur vertraagd was. Na 2 uur wachten kregen we het bericht 'the flight is cancelled'. Onze bagage hadden we allang afgestaan dus die hadden we niet.
Normaal gesproken kom je ga je dan mee met het volgende vliegtuig, maar die zat al volgeboekt. Toen kregen we het bericht dat ze een bus hadden geregeld om iedereen naar Allentown te brengen. De bus had 30 minuten vertraging en toen de bus er eindelijk was, hadden ze onze bagage nog niet. We moesten dus verplicht de bus in ZONDER onze bagage. Die werd met het volgende vliegtuig mee naar Allentown gestuurd zeiden ze.
Na een busreis van bijna 1,5 uur kwamen we aan op het vliegveld van Allentown. Daar hebben we gewacht op het vliegtuig met onze bagage, maar dat vliegtuig was ook een aantal uur vertraagd en het was mogelijk dat die ook werd gecancelled.
Uiteindelijk hadden we geluk want dat vliegtuig vloog wel, en kregen we eindelijk onze bagage om 11 uur savonds. Toen zijn we naar het hotel gegaan dat we hadden geboekt.
De hotelkamer had maar 1 bed, en de man achter de toonbank keek ons heel raar aan: 3 mannen komen savonds laat aan en gaan met zn 3en voor 1 nacht in een bed slapen.
Nick wou dat toen niet en heeft om een ander bed gevraagd, en gekregen.
Dag 1 liet dus een slechte eerste indruk van de USA achter.


Dag 2: aankomst in Kutztown
We werden sochtens door een busje van Kutztown University opgehaald bij ons hotel en gebracht naar de universiteit. Hier hebben we kennis gemaakt met de internationale coordinator van Kutztown University en een aantal andere internationale studenten.
Pasjes aangemaakt, mealplan geregeld en een rondleiding op de campus gehad.
Onze kamers zijn echt groot en zien er heel goed uit. Ik zit in t appartement met Maikel en 2 anderen, die nog niet zijn aangekomen. Nick zit in een ander appartement. 1 appartement heeft 4 individuele kamers, waar je dus alleen slaapt. Ik deel dus woonkamer, keuken, 2 badkamers met 3 anderen, waaronder Maikel. We hebben geen tv of computer in ons appartement. Maikel heeft zn laptop meegenomen maar die moet hij nog aansluiten op internet.

Dag 3: groepsactiviteit
Vandaag gingen we met de andere exchange students naar een natuurgebied waar we allerlei spellen hebben gedaan om de andere mensen en hun cultuur te leren kennen.
Er komen mensen uit bijvoorbeeld china, peru, nigeria, denemarken, engeland, duitsland, canada en vietnam. Het was een best wel leuke dag. Ik heb nu al 2 dagen achter elkaar pizza gegeten en ik kan nu echt geen pizza meer zien. Maikel had trouwens 2 blikjes bier meegenomen uit Nederland in zn koffer en gister wat daarvan gedronken. De rest had hij in de koelkast gedaan. Vandaag tijdens de activiteit is er een man in ons huis geweest en die heeft de lege blikjes gezien. Hij heeft toen de security van de universiteit gebeld want alcohol drinken is strict verboden onder de 21 jaar in de USA. We hebben hier toen wel wat problemen mee gehad maar het was achteraf wel oke.

Dag 4: we zijn gaan winkelen in Wal-Mart, de grootste winkelketen ter wereld. De winkel is zo groot, dat bestaat gewoon niet in Nederland. De winkel verkoopt alles wat je ooit nodig hebt, van elektronica en huishoudartikelen tot kleding en voedsel.

Er zijn erg veel verschillen tussen Europa en Amerika.
Het eerste wat opvalt is dat ALLES hier veel groter is. Als je hier om een Coca Cola Small vraagt, krijg je een beker vergelijkbaar met het formaat Large in Nederland.
Porties eten zijn zo groot dat je eigenlijk voor 2 weken niet meer hoeft te eten. Het is hier in de McDonalds mogelijk om een supersize meal te vragen. Je krijgt dan een McDonalds beker van 2 liter gevuld met cola en een supersize aantal patat. Dit is niet mogelijk in NL
De mensen zijn hier ook veel groter. Er zijn ENORM veel dikke mensen. Bijna iedereen die je op straat ziet is dik. Dunne mensen zijn hier zowat zeldzaam.
Om de 10 meter zie je op straat een eettent: wings, ribs, burgers, fries: dit soort fastfood tenten zie je overal.
De mensen zijn in Kutztown echter wel heel aardig: veel mensen groeten je ook op straat. In Nederland groet iemand je hooguit als je een gouden pak aanhebt of als er geld op je rug groeit.
Wat opvalt is dat er op de snelwegen enorm veel vrachtwagens rijden. Bijna een kwart van alle wagens die ik heb gezien op de snelweg was een vrachtwagen. En dan ook nog van die enorme vrachtwagens met 18 wielen.
De stopcontacten zijn ook anders: ze hebben 3 punten in plaats van 2. Gelukkig hebben we een transformator gekocht dus is dit geen probleem.

Ik ga nu slapen en ik update deze pagina binnenkort.